واقعاً شگفت انگیز است که بنشینیم و به نحوه عملکرد سوختن شمع فکر کنیم. این یکی از مواردی است که این تجارت را به یک تجارت بسیار منحصر به فرد تبدیل می کند. رومی‌ها مدت‌ها پیش شمع می‌ساختند و می‌سوزاندند، اما ما واقعاً تا بیش از دو هزار سال بعد، توضیح علمی ارائه شده ای از آنچه در جریان بود نداشتیم!
اجزای سازنده آتش چه می باشد؟
هر آتش برای سوختن دارای اکسیژن، گرما و شعله است. هر کدام از این اجزا را حذف کنیم آتش می میرد. این یک عمل متعادل کننده دقیق از سه بخش است که منجر به نوری درخشان و بوی فراوان (البته امیدواریم) می شود. شمع ها بسیار شبیه آتش کمپ هستند… البته اگر یک آتش کمپ یک فتیله غول پیکر در وسط داشته باشد. شعله، فتیله و پارافین هر کدام نقش مهمی در ساختار شمع ایفا می کنند.
آیا تا به حال سعی کرده اید که یک فتیله را بدون پارافین بسوزانید ؟ آیا به خوبی میسوزد ؟
در واقع خیلی سریع از بین می رود! دلیلش این است که فتیله پنبه ای (به خاطر داشته باشید که تقریباً تمام فتیله های مدرن پنبه ای هستند به جز فتیله های چوبی) تنها سوخت برای شعله است و پنبه واقعاً خوب می سوزد و سریع تمام می شود. پارافین حکم سوخت را دارد. پس چرا حتی فتیله را داخل پارافین قرار می دهیم؟ تفاوت در این است که ما می توانیم از پارافین به عنوان سوخت شمع بهره ببریم.
به جای استفاده از فتیله به عنوان سوخت، در ساخت شمع از فیتیله به عنوان یک محرک سوخت فانتزی استفاده می کنیم. از طریق قدرت باورنکردنی علم، پارافین ذوب شده به طور طبیعی از طریق فتیله بالا می‌آید و مستقیماً وارد آتش می‌شود و در آنجا گرم می‌شود تا زمانی که مستقیماً تبخیر شود.
اگر می‌توانستیم به نحوی یک شمع سوزان و شعله را برداریم، زیر آن یک فتیله اشباع شده با پارافین مایع وجود داشت. با برگرداندن شعله اجازه می دهد تا پارافین ذوب شده داخل فتیله گرم شود تا به بخار تبدیل شود. از آنجایی که بخار قابل اشتعال است، بلافاصله با منبع گرما واکنش نشان می دهد (ما از کسری از ثانیه در مورد آن “واکنش” صحبت می کنیم . بخار تبدیل شده به مایع بلافاصله در داخل فتیله دوباره برمیگردد که باعث ایجاد یک سیستم سوخت گیری بسیار کارآمد می شود.
